Zastosowanie
Właściwości fizykochemiczne
Postać: biały, krystaliczny proszek
Rozpuszczalność: praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, dość trudno rozpuszczalny w etanolu
Postać leku recepturowego: roztwory, krople do nosa i ucha, zawiesiny, maści, czopki, globulki, proszki
Wykaz B– substancja silnie działająca
Zewnętrznie (dawki zalecane): 0,25% – 2,5%
Doustnie (dawki maksymalne): Dawka max jednorazowa: 0,02 g Dawka max dobowa: 0,06 g
Leczenie
- Stany zapalne skóry
- Atopowe zapalenie skóry
- Łojotokowe zapalenie skóry
- Wypryski
- Rumień
- Liszaje
- Łuszczyca
- Odczyny alergiczne
- Świąd
Działanie
Glikokortykosteroid – supresja procesu zapalnego, zmniejszenie przepuszczalności naczyń włosowatych
- Przeciwzapalne
- Przeciwalergiczne
- Przeciwświądowe
- Przeciwobrzękowe
Przeciwwskazania
Nie zaleca się stosowania hydrokortyzonu:
- Na otwarte rany i uszkodzoną skórę
- W atrofii skóry
Niezgodności recepturowe
Hydrokortyzon wykazuje tendencję do tworzenia agregatów, co może prowadzić do nierównomiernego rozproszenia substancji w preparacie. Aby temu zapobiec, można dodać środka zwilżającego (np. parafiny płynnej) podczas ucierania hydrokortyzonu w moździerzu lub rozetrzeć hydrokortyzon z niewielką ilością przepisanego podłoża. W przypadku roztworów i zawiesin zaleca się dodanie glicerolu.
- Hydrokortyzon + woda wapienna = hydroliza, wodę wapienną należy wydać osobno
