Zastosowanie
Lidokainy chlorowodorek, zwany też Chlorowodorkiem lignokainy lub Chlorowodorkiem ksylokainy, to organiczny związek chemiczny z grupy amidów o działaniu miejscowo znieczulającym. Wynika to ze zdolności surowca do blokowania przewodzenia impulsów w komórkach nerwowych. Ponadto, lidokaina to lek przeciwarytmiczny z grupy Ib wg klasyfikacji Vaughana Williamsa. Stabilizuje błony komórkowe przez zahamowanie szybkiego przepływu jonów sodowych i niedopuszczenie do depolaryzacji komórki pod wpływem docierającego bodźca. Lidokaina skraca czas trwania potencjału czynnościowego i okresu refrakcji. Działanie to dotyczy włókien Purkiniego oraz błony mięśniowej komór. Zmniejsza automatyzm serca. Działanie nasila się w przypadku dużej częstotliwości rytmu serca, hipokaliemi, kwasicy, w tkance niedokrwionej. Substancja farmaceutyczna stosowana jako środek do znieczuleń miejscowych: błon śluzowych i skóry, w znieczuleniach nasiękowych, zewnątrzoponowych, podpajęczynówkowych, doopłucnowych, odcinkowo dożylnych, blokady nerwów obwodowych i splotów nerwowych. Ponadto stosowany w komorowym zaburzeniu rytmu serca (częstoskurcz komorowy, przedwczesne skurcze komorowe, szczególnie w przebiegu świeżego zawału serca lub po przedawkowaniu glikozydów naparstnicy). Znajduje zastosowanie w wielu gałęziach lecznictwa, m. in. chirurgii, dermatologii, ginekologii, laryngologii, okulistyce, stomatologii, urologii. Surowiec farmaceutyczny wykorzystywany w recepturze aptecznej do sporządzania roztworów wodnych, etanolowych, żeli, maści, kremów, kropli do oczu, czopków doodbytniczych. Surowiec recepturowy stosowany w kompozycjach z innymi substancjami leczniczymi.