Chloramfenikol jest antybiotykiem bakteriostatycznym o szerokim zakresie działania zarówno na bakterie Gram-ujemne, jak i Gram-dodatnie, riketsje, neoriteksje, Mycobacterium, Chlamydia. Chloramfenikol stosowany jest w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i zakażeń układu oddechowego. Miejscowo stosowany w zakażeniach skóry, gałki ocznej, ucha. W stosunku do penicylin, cefalosporyn, makrolitów działa antagonistycznie, potęguje działanie depresyjne na układ krwiotwórczy fenylbutazonu, indometacyny i kotrimoksazolu. Nasila działanie przeciwzakrzepowe pochodnych kumaryny oraz kardiotoksyczne działanie hydantoiny. Substancja farmaceutyczna w dość szybki sposób ulega wchłonięciu z jelit do krwiobiegu. Ma też zdolność przenikania do tkanek, płodu, mleka czy mózgu. Ograniczone wskazania do stosowania chloramfenikolu związane są z dużą jego toksycznością narządową. Może powodować anemię, uszkodzenia szpiku kostnego, a nawet zanik białych ciałek krwi oraz granulocytów. Sporadycznie może wywoływać zaburzenia świadomości, depresję i zaburzenia widzenia. Chloramfenikol to surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej używany przy sporządzaniu maści, kremów, roztworów spirytusowych, czasem także past, papek, gałek dopochwowych, żeli, mleczek. Substancja recepturowa stosowana też w kompozycji z innymi substancjami leczniczymi do wytwarzania recepturowych leków okulistycznych, maści i kropli do oczu.

Cholesterol, zwany także cholesteryną, to związek należący do grupy steroli. Może być otrzymywany w sposób syntetyczny, jednak dla potrzeb przemysłu pozyskiwany jest głównie ze źródeł naturalnych. Cholesteryna pełni istotną funkcję w wielu procesach biochemicznych, a jej obecność w błonach komórek nerwowych mózgu ma duże znaczenie dla funkcjonowania synaps. Cholesterol jest substratem dla wielu czynnych biologicznie cząsteczek steroidowych m.in. hormonów płciowych, kortykosterydów, kwasów żółciowych, witaminy D3 i jej metabolitów, a także innych związków. Cholesterol ma działanie łagodzące, natłuszczające oraz zmiękczające naskórek. W recepturze aptecznej stosowany jest jako emulgator, składnik maści czy też innych form farmaceutycznych. Substancja do receptury zastosowana w roztworze alkoholowym może służyć jako środek poprawiający strukturę włosów. Wykazuje właściwości lecznicze przy łojotoku. Surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej najczęściej przepisywany z innym substancjami pomocniczymi i czynnymi. Znalazł zastosowanie przede wszystkim w leczeniu łuszczycy.