Zastosowanie
Farmakopea Polska XII wyróżnia aż trzy monografie oleju rycynowego: Olej rycynowy oczyszczony, Olej rycynowy uwodorniony oraz Olej rycynowy pierwszego tłoczenia, który wykorzystywany jest w recepturze aptecznej. Otrzymuje się go poprzez tłoczenie na zimno z nasion rącznika pospolitego. Ma on postać jasnożółtej, higroskopijnej cieczy, która praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, ale miesza się etanolem 96 st. Jako surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej wykorzystywany jest głównie do sporządzania emulsji, roztworów i maści. Zazwyczaj stosuje się go w preparatach do użytku zewnętrznego, ponieważ natłuszcza, zmiękcza i regeneruje skórę, a także działa nawilżająco i wygładzająco, zapobiegając nadmiernemu parowaniu wody. Może wspomagać gojenie się ran i oparzeń. Stosowany na włosy, paznokcie i rzęsy, działa wygładzająco oraz przyspiesza ich wzrost. Olej rycynowy stosowany jest także doustnie, zwykle w formie emulsji. Po podaniu wewnętrznym wykazuje efekt przeczyszczający, więc wykorzystuje się go w krótkotrwałej terapii zaparć (może być stosowany przez maksymalnie kilka dni).
W recepturze aptecznej, popularnym preparatem z olejem rycynowym jest oliwka salicylowa, którą stosuje się np. w łuszczycy. Ze względu na słabą rozpuszczalność kwasu salicylowego w oleju rzepakowym, część oleju należy zamienić na rycynowy.
Surowiec wykorzystuje się także w maściach lub czopkach z balsamem peruwiańskim, ponieważ daje on liczne niezgodności, a dobrze rozpuszcza się w oleju. Przed dodaniem balsamu do podłoża maściowego lub czopkowego, należy rozetrzeć go z olejem rycynowym.
