Benzokaina to ester etylowy kwasu 4-aminobenzoesowego. Należy do grupy syntetycznych środków znieczulających miejscowo. Benzokaina wykazuje również dzianie przeciwświądowe i z tego względu wchodzi w skład preparatów stosowanych pomocniczo jako środki łagodzące objawy ospy wietrznej, półpaśca, ukąszeń owadów. Benzokaina jest surowcem farmaceutycznym stosowanym w praktyce receptury aptecznej do sporządzania preparatów złożonych w postaci maści lub pudrów płynnych oraz czopków doodbytniczych.

Natrii tetraboras zwany jest także popularnie Boraksem. Spotykany w przyrodzie w postaci minerału tinkalu – boraksu rodzimego, jednakże dla celów farmaceutycznych jest pozyskiwany wyłącznie w sposób syntetyczny. Sodu tetraboran jest surowcem farmaceutycznym stosowanym obecnie wyłącznie zewnętrznie. Wykazuje działanie antyseptyczne, ściągające oraz przeciwgrzybiczne. Działa też przeciwświądowo i przeciwobrzękowo. Wykorzystywany również jako tradycyjny środek przy leczeniu stanów zapalnych błon śluzowych nosa, gardła, spojówek i pochwy. Ewentualnie środek dezynfekujący drobne skaleczenia. Tetraboran sodowy to związek toksyczny. Cechuje się powolnym wydalaniem z ustroju, co jest związane ze zjawiskiem kumulacji. Długotrwałe stosowanie tej substancji farmaceutycznej, szczególnie w wysokich stężeniach, na znaczne powierzchnie wymaga ostrożności. Istotnym jest, iż tetraboran może się wchłaniać z błon śluzowych, a także przez nieuszkodzoną skórę. W recepturze aptecznej sporządzane są roztwory wodne tetraboranu sodu (służące do odkażania ran), roztwory glicerynowe (przy sporządzaniu maści, kremów). Boraks wykorzystuje się też w postaci leku jałowego do użytku okulistycznego np. krople do oczu czy płyny do ich przepłukiwania.

Chloramfenikol jest antybiotykiem bakteriostatycznym o szerokim zakresie działania zarówno na bakterie Gram-ujemne, jak i Gram-dodatnie, riketsje, neoriteksje, Mycobacterium, Chlamydia. Chloramfenikol stosowany jest w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i zakażeń układu oddechowego. Miejscowo stosowany w zakażeniach skóry, gałki ocznej, ucha. W stosunku do penicylin, cefalosporyn, makrolitów działa antagonistycznie, potęguje działanie depresyjne na układ krwiotwórczy fenylbutazonu, indometacyny i kotrimoksazolu. Nasila działanie przeciwzakrzepowe pochodnych kumaryny oraz kardiotoksyczne działanie hydantoiny. Substancja farmaceutyczna w dość szybki sposób ulega wchłonięciu z jelit do krwiobiegu. Ma też zdolność przenikania do tkanek, płodu, mleka czy mózgu. Ograniczone wskazania do stosowania chloramfenikolu związane są z dużą jego toksycznością narządową. Może powodować anemię, uszkodzenia szpiku kostnego, a nawet zanik białych ciałek krwi oraz granulocytów. Sporadycznie może wywoływać zaburzenia świadomości, depresję i zaburzenia widzenia. Chloramfenikol to surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej używany przy sporządzaniu maści, kremów, roztworów spirytusowych, czasem także past, papek, gałek dopochwowych, żeli, mleczek. Substancja recepturowa stosowana też w kompozycji z innymi substancjami leczniczymi do wytwarzania recepturowych leków okulistycznych, maści i kropli do oczu.

Dionina jest organicznym związkiem chemicznym, pochodną etylową morfiny stosowaną w formie chlorowodorku. Ma postać białego krystalicznego proszku, który rozpuszcza się w wodzie i etanolu 96 st. Jako surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej wykorzystywana jest przy sporządzaniu roztworów i kropli do stosowania doustnego oraz kropli do oczu. Przy podaniu doustnym działa silnie przeciwkaszlowo, słabiej przeciwbólowo i uspokajająco. W okulistyce dioninę stosuje się w stężeniach 1,0%-3,0% w leczeniu jaskry, zapalenia tęczówki, owrzodzeń rogówki oraz wysięków wewnątrzgałkowych ciała szklistego.

Efedryny chlorowodorek to substancja farmaceutyczna pobudzająca układ współczulny w sposób bezpośredni. Z kolei pośrednio działa poprzez uwalnianie noradrenaliny z zakończeń nerwowych. Efedrosan stosuje się przede wszystkim w celu pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego, podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi (stosowany w leczeniu niedociśnienia), przyśpieszenia akcji serca, rozszerzenia oskrzeli (rozkurcz mięśni gładkich), zmniejszenia przepływu krwi przez tętnice trzewne i zaopatrujące skórę, zwiększenie przepływu krwi przez tętnice wieńcowe, mózgowe i zaopatrujące mięśnie prążkowane, zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego. Surowiec farmaceutyczny wykorzystywany w stanach podciśnienia, zapobiegawczo w dychawicy oskrzelowej, a także w bloku przedsionkowo-komorowym. Obkurcza obwodowe naczynia krwionośne (skórne) oraz jelitowe, podnosząc ciśnienie krwi. Efedryna w porównaniu do adrenaliny działa dłużej, choć jest słabsza. Silnie pobudza ośrodkowy układ nerwowy, ośrodki wegetatywne, pracę serca, także wzwód prącia i łechtaczki, zwiększając odbiór doznań seksualnych, wzmagając i wydłużając skurcze ejakulacyjne. Hamuje opróżnianie pęcherza moczowego, gdyż kurczy jego zwieracz. Zwiększa nie tylko napięcie mięśni, ale też siłę fizyczną oraz zdolność postrzegania i zapamiętywania. Intensyfikuje gotowość i chęć do pracy psychicznej czy fizycznej, efektywnie zwiększając jej wydolność.